Асарҳои бадеие ҳастанд, ки эҷодкор ба онҳо зиёд эътибор медиҳад. Аммо пас аз чопи он дар матбуоти даврӣ ва китоб мебинад, ки мунаққидон ва адабиётшиносон аз он пай набурданд, на бохташро гуфтанду на бурдашро таъкид намуданд. Сипас адиб боз он асарро аз назар мегузаронад ва ба такмилаш кўшиш ба харҷ медиҳад, чизе аз обу ранги замона илова мекунад.
«Хари Хоҷа Насриддин» низ аз ин қабил асарҳост ва бо ҳусни хотимаи нав тақдими шумо мегардад.
Умедворам, ки фикру мулоҳизаҳои худро оиди ин асар дар гўшаи тафсири блог менависед.
1 комментарий:
Бисёр ҳикояи олӣ, ҳам механдеду ҳам фикр меуунед, ҳам қазоват. Гӯиё пайдоиши масалҳои тоҷикиро мефаҳмонда бошад, лекин бештар оиди харигариҳои одамоне ,ки ҳатто харро ба ҳайрат овардааст, хеле хуб гуфтед устод.
Худованди бузург ёри Шумо бошад!
Отправить комментарий